stalking, a hate crime, hate crimes, hate is a virus, hatred is virus, hejt, mowa nienawiści, warszawa, polska, poland, warsaw, law, lawyer, prawo karne, prawnik, adwokat, przemoc, violence

*w trakcie aktualizacji

REAKCJA OTOCZENIA NA PRZEMOC - FUNDACJE

Czy pokrzywdzeni przestępstwem stalkingu, rzeczywiście mają gdzie zwrócić się o pomoc?

Zobacz jak działają fundacje w praktyce.

PRZEDSTAWICIEL SPOŁECZNY -

jako rzecznik interesu społecznego w postępowaniu sądowym

- art. 90 Kodeksu postępowania karnego.

1. Art. 90 kodeksu postępowania karnego umożliwił organizacjom społecznym delegowanie swojego przedstawiciela do udziału w postępowaniu sądowym w celu ochrony interesu społecznego lub ważnego interesu indywidualnego, w szczególności ochrony wolności i praw człowieka. Może mieć to duże znaczenie w sprawach dotyczących problemu prześladowania, w szczególności wobec bezczynności organów ścigania, przewlekłości prowadzenia postępowań lub błędów popełnianych na etapie prowadzenia postępowania przygotowawczego.

2. Przedstawiciel społeczny zaliczany jest do grupy uczestników procesu określanych mianem rzeczników interesu społecznego.

3. Celem udziału przedstawiciela organizacji społecznej może być, oprócz ochrony interesu społecznego, również interes indywidualny, w szczególności dotyczący ochrony wolności i praw człowieka, pod warunkiem, że którykolwiek z tych interesów objęty jest zadaniami statutowymi danej organizacji.

4. Komentowany przepis nie zawiera, jak dawniej, delegacji ustawowej dla Ministra Sprawiedliwości do ustalenia wykazu organizacji, które mogą zgłosić udział swojego przedstawiciela w postępowaniu karnym. W obowiązującym stanie może dokonać tego zatem każda organizacja społeczna. Możliwość zgłoszenia udziału z uwagi na potrzebę ochrony interesu indywidualnego, aktualnie bez kwantyfikatora "ważnego", powoduje, że przedstawiciel organizacji społecznej może od samego początku, wprost, opowiadać się za ochroną interesów, np. pokrzywdzonego albo oskarżonego.

5. Do sądu nie należy kontrolowanie sposobu korzystania przez uczestników postępowania z ich uprawnień, choćby przedstawiciel społeczny sprowadzał swoją działalność do współpracy z obrońcą oskarżonego (wyrok SA w Krakowie z 29 października 2003 r., II AKa 175/03, KZS 2004, Nr 4, poz. 43). Ustawa nie wiąże jednak występowania przedstawiciela organizacji społecznej z przynależnością organizacyjną osoby, w której indywidualnym interesie organizacja społeczna deklaruje swój udział.

Wyrok SN z dnia 25 listopada 1976 r., Rw 408/76, OSNKW 1977, nr 1, poz. 15

1. Rodzaj i charakter zarzucanego oskarżonemu przestępstwa nie może uzasadniać odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowym przedstawiciela organizacji społecznej ze względu na interes wymiaru sprawiedliwości.

2. Sąd nie może odmówić dopuszczenia do udziału w rozprawie przedstawiciela organizacji społecznej z tego tylko powodu, że wystąpienie jego będzie ograniczać się do złożenia korzystnych dla oskarżonego oświadczeń, gdyż takie wystąpienie nie godzi w interes wymiaru sprawiedliwości.

6. Niezależnie od tego, w jakim lub czyim interesie występuje przedstawiciel organizacji społecznej, na sali rozpraw zawsze zajmuje on miejsce przed stołem sędziowskim po prawej stronie sądu, a zatem po tej samej stronie, co prokurator lub inny oskarżyciel.

7. Decyzja sądu w sprawie wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu przedstawiciela społecznego ma formę postanowienia, które nie jest zaskarżalne.

8. Osoba pisemnie upoważniona do udziału w postępowaniu nie musi być członkiem organizacji, którą reprezentuje. Organizacja społeczna może cofnąć upoważnienie swemu przedstawicielowi, jeżeli odpadnie podstawa jego udziału w postępowaniu, bądź może wymienić go na innego przedstawiciela.

Art. 91 Kodeksu postępowania karnego.

Określa granice udziału przedstawiciela społecznego w postępowaniu sądowym - może brać udział tylko w rozprawie oraz formy jego aktywności procesowej - może wypowiadać się i składać oświadczenia na piśmie. Nie ma uprawnień przysługujących stronom procesowym takich jak np.: składanie wniosków dowodowych (art. 167 k.p.k.), czy wnoszenie środków odwoławczych.

Po zamknięciu przewodu sądowego przewodniczący udziela głosu, w miarę potrzeby także przedstawicielowi społecznemu, który przemawia przed obrońcą i oskarżonym (art. 406 § 1 k.p.k.).

Wyrok SA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2014 r., II AKa 78/14, LEX nr 1496107

Artykuł 91 k.p.k. wyraźnie uprawnienia przedstawiciela społecznego sprowadza do możności uczestnictwa w rozprawie, wypowiadania się oraz składania oświadczeń na piśmie. Wypowiadanie się nie może być utożsamiane z prawem zadawania pytań przesłuchiwanym osobom, czy do składania wniosków dowodowych.

INSTYTUCJE SPOŁECZNE
W POSTĘPOWANIU PRZYGOTOWAWCZYM.

Zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak i przed przystąpieniem do złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa / możliwości popełnienia przestępstwa instytucje społeczne (fundacje, stowarzyszenia, organizacje pozarządowe) mogą udzielać wsparcia oraz pomocy osobom poszkodowanym i ich rodzinom. Działania fundacji polegają m.in. na kontrolowaniu działania władz publicznych, organów ścigania, diagnozowaniu problemów społecznych, świadczeniu bezpłatnej pomocy prawnej, psychologicznej, interwencjach w postępowaniach administracyjnych, opracowywaniu działań prewencyjnych, świadczeniu pomocy i wsparcia pokrzywdzonym oraz ich rodzinom, a określone są najczęściej w statucie. W Polsce podstawowym aktem prawnym regulującym działanie fundacji, ich zakładanie i funkcjonowanie jest ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 2016 r. poz. 40).

PRAKTYKA

Praktyka.

W praktyce okazuje się, iż fundacje służą do reklamy i wypromowania prawników oraz osób z nimi związanych w poszczególnych środowiskach, co dodaje prestiżu i ma na celu zdobycie szacunku w społeczeństwie. Z celami i wartościami określonymi w statucie osoby nimi zarządzające i w nich działające - nie mają wiele wspólnego, szczególnie na rynku prawniczym w mieście gdzie jest bardzo duża konkurencja w świadczeniu usług prawnych.

Fundacje, do których zwróciłam się z prośbą o udzielenie pomocy i wsparcia, szczycące się działaniami na rzecz ochrony praw człowieka, na rzecz ochrony prywatności, równouprawnienia, wsparcia pokrzywdzonych nie udzieliły odpowiedzi, zbywając pismo milczeniem. Jedyna odpowiedź jaką otrzymałam, to ta ignorująca z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, z którą związany jest Adam Bodnar, wcześniej jako sekretarz, a w latach 2015 - 2020 jako Rzecznik Praw Obywatelskich. Jak się okazało ignorowanie to bardzo powszechne zjawisko w tych dwóch instytucjach, o czym można przeczytać w licznych wywiadach umieszczonych w serwisach internetowych, a dotyczących szeroko pojętej przemocy w stosunku do kobiet. Należy głośno akcentować i piętnować wszelkie próby służące tylko i wyłącznie promocji (również tej politycznej), a nie ochronie i wsparciu na co zbierane są fundusze finansowe.

W 2016 roku fundacje zaczęły wspierać mojego stalkera, co trwa do dziś, poprzez wsparcie przemocy, ignorancję i przyzwolenie, a prawdopodobnie podając również mój krakowski adres, gdzie w 2016 roku pojawiły się wynajęte osoby wspierające opisane przeze mnie środowisko.

Z uwagi na brak podjęcia jakichkolwiek działań przez policję w Polsce, która w przedmiocie przestępstwa stalkingu z §2 jest jedynym organem właściwym do uzyskania i zabezpieczenia danych informatycznych oraz telekomunikacyjnych, które są kluczowe i niezbędne w identyfikacji przestępców oraz w procesie karnym, zdecydowałam się zwrócić do instytucji wspierających Obywateli w realizacji ich praw, zagwarantowanych w przepisach.

Na przełomie 2015 / 2016 roku przetestowałam wymienione niżej instytucje, gdzie wysłałam pismo z prośbą o udzielenie wsparcia. Identyczną skargę otrzymał Rzecznik Praw Obywatelskich (pismo i odpowiedź z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka znajduje się na dole strony, zmianie uległa tylko nazwa instytucji oraz data wysłania).

Pismo z prośbą o udzielenie wsparcia skierowałam do organizacji pozarządowych zajmujących się tematyką przestępstw stalkingu, uporczywym nękaniem oraz łamaniem praw człowieka i dyskryminacją (dowodem jest potwierdzenie nadania i odbioru listów poleconych obecnie sprzed 4 i 5 lat). W praktyce okazało się, iż w Polsce działanie poszczególnych osób sprowadza się również do pobierania miesięcznej pensji i wzbogacania portfela "działaczy" oraz pozyskiwania środków finansowych, a nie udzielaniu pomocy i wsparcia pokrzywdzonym. Część osób zasiadających w zarządach wymienionych niżej fundacji działa równocześnie w kilku organizacjach, zapewniając sobie stałe źródło przychodów. Zachowanie osób zasiadających w zespołach instytucji, które bogacą się na krzywdzie innych, tych których jawnie ignorują należy piętnować.

1. MOŻNA INACZEJ. /ABSOLUTNIE ODRADZAM/

Fundacja wyjątkowo arogancko traktuje osoby, które się do niej zwracają. Oczywiście na odpowiedź nie ma co liczyć. Podany na stronie internetowej numer telefonu pozostaje głuchy, a próba kontaktu smsowego zbywana jest przez panią obsługującą telefon. W smsach możemy przeczytać, że pani jest na spotkaniu, jest zajęta itp. Porady prawne są płatne, jednak z braku czasu pań i tak nie ma możliwości żeby się na nie umówić. Jeszcze jakiś czas temu strona była piękną promocją zdolnych prawniczek, które same miały stalkera i odsyłała na stronę jednej z kancelarii prawnych w Warszawie. 1% z podatku w tym przypadku lepiej przeznaczyć na instytucje, które rzeczywiście pomagają, a nie wspierać promocję personalną w Warszawie. Osoby zasiadające w zarządzie fundacji, zasiadają też w składach innych organizacji.

2. STOP STALKING.

3. HEJT STOP.

4. PANOPTYKON.

5. HELSIŃSKA FUNDACJA PRAW CZŁOWIEKA.

Jest to jedyna fundacja, która "zadała sobie trudu" i udzieliła odpowiedzi. Oczywiście odpowiedź była lakoniczna i zbywająca, nie odnosiła się w żadnym stopniu do treści pisma. Jednak biorąc pod uwagę fakt, iż fundacje nie służą Obywatelom, a promocji medialnej osób w nich działających, należało się takiego stanowiska spodziewać. HFPC nie jest wyjątkiem i bardziej jak ochroną praw człowieka oraz obywatela interesuje się promocją i wsparciem ugrupowań politycznych znajdujących się po lewej stronie sceny politycznej, co można zaobserwować szczególnie w mediach społecznościowych.

/PISMA Z HFPC ZNAJDUJĄ SIĘ NA DOLE STRONY/

6. STOWARZYSZENIE INTERWENCJI PRAWNEJ.

7. FEMINOTEKA.

Panie feministki oczywiście milczą. Ich działalność skupia się na działalności medialnej i promocji swoich osób. Jakie było ostatnie wystąpienie pań feministek? Zawiadomienie przeciwko panom z programu Azja Express. Zastanawiam się czy złożyły je zgodnie z właściwością miejscową popełnienia czynów karalnych do właściwego organu ścigania? Z doniesień medialnych wynika, że nie, co tylko potwierdza żałosne próby mające na celu promocję organizacji w mediach. Było głośno? Było, przez 3 dni. Cel osiągnięty, następne wystąpienie pewnie za rok. Jak się okazuje hipokryzja to całkiem popularne słowo w tych środowiskach. Czy nazwisko Skoczylas w zespole organizacji jest przypadkowe?

8. KULCZYK FOUNDATION.

Fundatorka swojej fundacji powinna rozważyć dostawienie kilku krzeseł dla swoich współpracowników podczas organizowanych konferencji o przemocy, agresji i hejcie. Jak się okazało, kiedy czerwona lampka kamery zgaśnie, to stanowisko osób działających w tej organizacji jest diametralnie inne od tego prezentowanego w mediach. Ale to już chyba jest standardem w Polsce, iż podniosłe hasła rzucane w przestrzeń medialną nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości. Bo najważniejsza jest kreacja przy zapalonej lampce kamery, a nie człowiek.

9. AMNESTY INTERNATIONAL.

Napisałam również do dziennikarzy: Pauliny Młynarskiej (związanej z telewizją Polsat/Solorzem), TVN Uwaga, Superwizjer, Polsat Interwencja, Państwo w Państwie.